Kelebekler misâli uçuşurken sefâda
Çiçeklerin özünde seni göresim gelir
Gülünden ayrı kalmış bülbül gibi cefâda
Sevdâ nedir diyene seni sorasım gelir


Eyyûbun sabrı ile derde giriftâr olan
Mecnûn gibi Leylâ’ya çölde vefakâr olan
Katmer katmer açarken aşka davetkâr olan
Güllerin arasından seni alasım gelir


Yokluğunla muzdârib bu gönül kederinde
Senden yadigâr olan bir sızı var derinde
Uykularımı bölen gecenin bir yerinde
Zülfün karanlığında seni bilesim gelir


Yollarında güllerle, binbir çiçek yetirip
Vuslâtın gelişiyle hasretini bitirip
Zümrüd-ü anka ile Kafdağından getirip
Şu yaralı gönlüme seni veresim gelir


İlk gözağrımdın benim sevdânın sırasında
Gözlerinin izi var kalbimin yarasında
Hergün yıkıp kurduğum hayâller arasında
Mâziye geri dönüp seni bulasım gelir





İlk göz ağrısı ne güzel sevda dır o.......
Yüreğin kalemin var olsun üstadım severek okudum,
Yüreğin kalemin daim olsun........
Selamlar

İlk gözağrısı unutulmaz.
Anımsamak onu şiirde yaşatmış,

tebrikler bu güzel dizelere,

sevgiler..

ilk gözağrısı olmak...

ve sonu da...

ne güzeldi...

çok tebriklerimle...