Zamansızlığın en batmış günleri gibi gözler.
Ne bi çıkış yolu var yarına.
Nede yarın bir çıkış yaşama.
Ve beklenenin gerçekleşmediği her an biraz daha.
Yaşar insan ölümü gelişi güzel doyasıya.

Renkler bile nefret eder bir renk olmaktan.
Siyah ne kadar karanlıksa yaşama
Beyazda kirlidir örttüklerinden aslında.
Her ikiside yaşamın kahpeliğine uyuyorsa çoğu zaman.
Geri kalan zamanın insafıda olmaz.
Vurur boynuna cellat satırı her satırında.

Konuşmaktan yoruldum
Suskunluğu tercih ettiğim her gün.
Bir masal gibi yaşanmaz hayat hayatta.
Ya sen masumluğa aldanırsın dıştan.
Yada masumluk seni avlar yangınlar ortasında içten.
Şu bir gerçek ki
Kurtulman neşe olmamalı sonraki sahnelere.
Hayatta yaşadığın her sahne
Saniye saniye sahte.

Kurtuluş yolları çıkmaz sokaktır gezdiğin.
Ve gezemediklerinin ahı kalır yüzlerce.
Ki tek olunmayan birşey yoksa şu hayatta.
Yalnızlık bile aldatır seni insanlar kadar en zor anında.
Yaşamaktır bu , doyasıya.
Tatmaktır acıyı hiç olmamışçasına.
Ve tekrarlanan her sahte gülüş çınlanır kalpte.
Bir duraktı yaşam
İndim en zor ve sol şeritte.

Kayıpların kadar kayıp oldukların vardı
Ve her birinde şaşırdıkların.
Tanımlayamadığın ait olmuşluk hissi
Dört bir yana savurur seni.
Dört mevsim yaşadığın 12 hecelik cümlelerde..
Ve cümlelerce sustukların vardı içinde.
Yaşamdan geriye kalan ılık bir rüzgarsa pişmanlık adına.
Alabora olursun kendi aşkının limanına.

Bir sonsuzluk yaratmalı insan hatıra bırakmalı aşkta.
Fakat süslemeli içini dışardan küfür yememek adına
Ki hayata ettiğim her küfür bir yaşama nedeniyse
Nedenler bitmez sonuçların gezdiği kelepçelerde.
Bir gerçek var ki ;
Ölümlü dünyanın ölümsüz insanlarına
Yanılgıdır yaşadıkları.
Ölümsüz dünyanın ölümü insanları adına.

Kuşandığın her maske koruyorsa seni insanlardan.
Korkun yersiz.
Korkmalısın taktığın maskeden geçen her dakikada.
Ve gözyaşı olmaz maskerlerde yarına kavuşmak amacıyla.
Bağlarsa sol yanını.
Sol/suz kalırsın sonsuza.

Sevgiler akıp giderken yürekten.
Yürek feryat eder durdurabilmek adına.
Sevginin gittiği heryer bir uçurumsa.
Bataklıktır dibi atladığı her anda.
Çıkış yoktur karanlığın kentinde.
Parlak gelen denizin mavisi.
Her yeri yakan mutluluğun beyazı.
Ve ayrılığın rengi daha bir hoş gözükür uzaktan.
Ve sonra anlarsın ki iç çekişlerde.
Pişmanlık hoş gözükmez uzaktan.

Hayatın her anı gibi yaşadık bir anı vahşice.
Ve akan gözyaşları nedeniyse bir aşkı bitirmeye.
Bitsin aşk geri dönmemek üzere.
Hiç bir sevgi yarın kadar acımasız değil
Ve hiç bir yarın sevginin mücadelesiyle dolu değil.
Doğan her yarın öldüğüm her gündür.
Uyanmamak adına verdiğin savaşlar gibi
Uyumak için harcadığın vakittir seni aldatan.
İnsanı bir tek aldatmayan ;
Yalnızlıktır yarından yarını alan...

Vedalar sessizce yaşanmalı aşkın bittiği yerde.
Ben sessizim.
Sen bensiz.

Vesselam.