Ben seni ezelden beri tanırım
Sen ne zaman adam oldun duymadım
Bunda bir yanlışlık vardır sanırım
Sen ne zaman adam oldun duymadım
Hiçbir zaman seni adam saymadım

Köyü karıştırdın geldin şehir’e
Nice lokmaları bandın zehir’e
Atsam günahların sığmaz nehir’e
Sen ne zaman adam oldun duymadım
Hiçbir zaman seni adam saymadım

Çok canlar acıttın dil yarasından
Çekmezdin elini dost arasından
Ne zaman kurtuldun yüz karasından
Sen ne zaman adam oldun duymadım
Hiçbir zaman seni adam saymadım

Her taşın altından sen çıkıyordun
Ocaklar söndürüp ev yıkıyordun
İyilik edene hor bakıyordun
Sen ne zaman adam oldun duymadım
Hiçbir zaman seni adam saymadım

Bomba tesirliydi acı sözlerin
Yıllar geçti daha durur izlerin
Az mı günahını aldın bizlerin
Sen ne zaman adam oldun duymadım
Hiçbir zaman seni adam saymadım

Bırak bu işleri desek kızardın
Kötülük etmesen o gün azardın
Bildiğim herkese kuyu kazardın
Sen ne zaman adam oldun duymadım
Hiçbir zaman seni adam saymadım

Şimdimi o aklın geldi başına
Acımazlar gözden akan yaşına
Uğraşma kendini yorma boşuna
Sen ne zaman adam oldun duymadım
Hiçbir zaman seni adam saymadım

Ozan Mizani’yi eyleme ayar
Elinde kalemle gönünü soyar
Bilmem ki kim seni adamdan sayar
Sen ne zaman adam oldun duymadım
Hiçbir zaman seni adam saymadım

Taner Karataş (Ozan Mizani)