Bahar gözlüm,
Sana bir ben birikiyorum
Gözlerimin en mâsum bakışlarıyla
Kimseye elletmiyorum Senli hayâllerimi
Bekliyorum…
Yok bu aşkın çâresi…biliyorum
Bu yüzden sık sık elim gidiyor kâğıda ,kaleme
Elimdeyken kalem, bastırıyorum yüreğime gözlerimi, hafif kapatarak
Sebep olduğun sızın belki diner diye
Süzülen göz yaşlarıma şiir yazılı papirüslerimi tampon yapıyorum
Zor…
Çok zor sensizliğe sabretmek
Susuyorum surat asışlarımda
Tek kelime çıkamıyor ağzımdan bütün çabalamalarına rağmen
Derin nefesler almak zorunda kalıyorum
Lâkin bu susuşlarımda gizliyorum Sana duyuramadığım seslerimi
Yüzü,gözü morarmış mavi hayallerimi
Ceketimin delik cebine yerleştirip,
Sözlerimi ve bedenimi atsam bir kamyonun arka kasasına
Terk etsem Sensiz yaşamak zorunda olduğum bu kenti
Yangınlardayım
Yangınlarda…
Niye yakınlığın gidebileceğim kadar yakın değil..?
İçime çeviriyorum okunmayan sayfalarımı
Kırık kalbimi Sende bırakıp,
Dinlediğim hafif müziklerin nağmelerine vuruyorum kendimi
Kırılgan bir esneme gelip yerleşti ağzıma
Gidip gelen hüzünler fışkırıyor saç diplerimden
Odamdaki boynu bükülen çiçeklerin âhı tuttu sanırım
Budadığım için, kemikli parmaklarım sızlıyorlar
Başımı çevirdim cama doğru,…
Bir gölge sinsice gelip yerleşti pervaz kenarına
Dökülüyorum boyun büküşlerimde mavi bahara
Dökülüyorum bahara
dökülüyorum
Sana bir ben birikiyorum
Gözlerimin en mâsum bakışlarıyla
Kimseye elletmiyorum Senli hayâllerimi
Kimseye…
Bekliyorum…
Bekliyorum…
Ve biliyorum ki yok bu aşkın çaresi
Olsun…
Ben gene de bekliyorum
Bekleyeceğim…