Geceler…
Çağırıyor ,
Akıtmak için gözyaşlarımı…
Sende bu kadar kaybolmuşken,
Neyi, nerde aradığımı da unutuyorum.
Ağzımdan çıkan her kelime,
Her cümlede sana kaçışlarım…
Beni sana daha mı yaklaştırıyor?
Şu çehrem ve değiştiremediğim bakışlarım…
Kadere karşı gelmek suçken
Yine yüreğimde bak! acıyor,
Düş kırıklıklarım...

Bazen bir fırtına gibi tüm yaşadıklarımı,
Kime ne olmuş demeden
Savuruyorum ortalığa…
Bazen de bir şiir yazmak kadar,
Zor ne var ki dünyada? Diyorum.
Belki yazmak da değil,
Zor olan okumaktır…
Ruhumun sende çektiği ıstırabı
Şimdilerde sormaktır…

Ah Zaman! zaman…
Öyle umarsız ki bazen,
Umursanmadığını bilerek,
Delice umursamaktır…
Sessizce sürüklenmek bu yolda,
Umudun bittiği yerde
Susmaktır…

Belki anlamaz seni
Bir şair bile incelikte,
Bende boşverdim artık,
Boşverdim işte…

Şiir saklı duyguları,
Bir kalem ve bir kağıtta,
Şairce konuşarak,
Süslüce buluşturmak…
Ben şiir okurum şimdilerde
Yazmak şair işidir...

Hem yazsam görmezdin ki
İçli bakışlarımı...
Göremezdin.
Okursam belki duyardın çaresizliğimi,
Belki de
Umursamazdın….
BÜŞRA YÜZLÜ