Abı Hayat Aşkın


Alaca kar/anlığın şiirleştiği bir dem seni haykırmak

Dingin şiir gözlerinde açılmak engin denizlere

Bir martının kanadında umuda yelken rüzgarı sen

Özgürlük t/adında bengi sana

Derin iç çekişleri cılga yolumun

Ne çok duamsın hüzne şerbet nidaların ah dü peyman

Dualarım sen tadında ahsen siman

Ukdeler uzak olsun sana her dem

Mahzeninde yıllanmışken öksüzlüğüm

Yinede,yinede

Aşkın mızmız çocuğu oluyorum bi-huş sana

Kör bir ustura pervasızca tırmalar bedenimi bidar, bidar

Acıtır kanatır izler senden yokluğun sızısı

Geceler sen olmaktan daha fazlası abidan-ıma

İpek böceği kozasında hüzün örgüsü saçların

Saçlarının örgüsünden çöz hasretimi

Sanki asır geçti dokunmayalı tenine

Öylesine çok özlemişim ki seni ah ü firazım

Vefa yoksunu sabırsızlığım abus sima

Anlamsız hezeyanlar yazar oldu kalemim

Bir yerinden tutunsak gök kubbeye s/alınsak hani

Salsak ruhumuzu kayan bir yıldız izinde meçhule

Zamanda durdursak zamanı gidişine bizli

Zamana tutunduğu anı ölümsüzleştirsek kalsa baki

Durdursak kalp atışlarımızdaki ritmi

Biraz sabır biraz dua için açsak ellerimizi


Toplasak kurulan tüm devrik cümleleri duvar diplerine silkelesek

Biraz sen biraz ben örtsek üstünü

Yeşertsek umutları kırıntılardan doğsak yeniden


İçsek kana, kana abı hayat -ı bal köpüğü gözlerinden..

Gölgelesek gölgesizliğe huzuru geldiğin zaman.




Can Cezayir Aydemir