2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2319
Okunma
Bir tadımlık gülüşleri sığdırdı da
Bütün bir hayatın gözlerine,
Papatyaları zamanı durdurup da
Serpiştiremedi rüzgâra şiirlerim.
Yarıda kesilmiş çığlıklarım kadar
Özgür olabilseydi kelimeleri şiirlerimin,
Bu masumiyeti bir papatyaya takar
Hayatın parmaklarına asıverirdim.
Aralıksız ateş saçan iki volkanın
Eteklerinden tutunur kirpiklerim.
Şiirler ki; içimi dolduran fırtınalardır,
Beni benden sonraya taşırır sözlerim.
Bir papatyaya tutunmuş yaprak kadar
Tutkundur yüreğime bütün şiirlerim.
Her birini rüzgâra savuran ellerimle
Toplayıp bir çocuğun gözlerine de sürerim.
Bırakıver iki gözüm hayatta her ne varsa
Bütün içtenliğiyle şiirimin derinliğine.
Ben ötesi yok tutkuların eteğinde
Bir papatyayı özleyecek kadar bile deliyim.
Asuman ERGÜN, 08.07.1992
5.0
100% (1)