1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
813
Okunma
Ved(f)asız gittin ya sen çayım öksüz ben öksüz!
Demliğimin neşesi hüznümün miadı yok.
Billur hayallerle gel gamzeni çayıma süz.
Kuruyan dudağımın ahvalinin adı yok.
Naz tütsülü sularda tebessümünü gördüm.
En uzak diyarlardan çıkıp geldi hayalin.
İbrişim süyümünden yağmur sureti ördüm.
O incecik yağmurla ağır ağır yere in.
Çayı sen demleyince acısında bile haz.
Berraklığın bestesi dökülür demliğimden.
Bir ülfet mevsiminde çay buğusudur niyaz.
Meserret destelenir yanağındaki imden.
Lâle sümbül gül olur elin değince her şey.
Bardağım ışığınla hep ışıl ışıl ışır.
Demlikle semaverin imecesi tek bir şey.
Sen kayıtsız kalırsan deme hüzün karışır.
Ankara, 11.03.2013 İ.K
5.0
100% (2)
Cevap Yaz