.


Aşağelin; Anşa’yı önüne ğatmış
gızın önece(ği)nde keseler, çıkılar belli
belli ga(y)ri Ismayıl’a yolluk etmiş
duralagdan bobayiğit gözel Ismayıl
Anşanın ardı sıra cümle ğapısından çıkdı
ne ğıdak uzakdan da olsa, şükür gördüm
hasiret getdiğini bilme mi i(n)san canım
omuzları çökük, boynu büküğüm
gönlümün aslanı, şahını, bidenemm.. canıımm!
“ay ellerin yari”, gönnümün isdediği
yavıklım, ürüyam.. düşüm..hayalım, a(ğı)z dadım
bireş sonura ayrılıp; gayfaya doru söykeldi
bakdım Anşa ğız ete(ği)ndekinneri eletmiş yalım
gerisin geri ebesi ğile do(ğ)ru gelip geli
çelenlerden atlayıp, öğüne geşdim, “gı bak hele az”
“-Anşaa gı, ne guyvudu eben; Ismayıl emmine”
“-ekmek, mercimek, hakkaş, peynir, kumpir, dolaz,
yarın bazar gamyonuynan Antelleye getce(ği)miş de”

“-öylemi gıı” dedim goya bilmeyomuş gibi
“seğit yavrım, benim eve al da ğel Ismayıl Emmini
hinci Alibe(y)nin gayfadan yanna getdiydi
emme herkeşin içinde beni dedi deme imi yavrım
önşe “bobam ça(ğı)rıyo(r)” de imi gadınım
acıkmışdır, önşe gayfadan dışarı ünne, yanına gelinşe de “ekmek yecez” de,
“ille “eve getcemişiyiz” deye izbar et gelmeceğ olusa Aşadudu ebem ça(ğı)rıyo de “oraya getçemişiyiz” de deye
bi ğözel, eyicene tembihledim..
valla ilaf söz olcandan filen deği(l)
neneyen kimseye evelallah etcek,
hesap b(v)ercek değilin de
hiş kimseye hu yaşdan keyri
emme olmayo işde, neyeyse
helecennanıyo i(n)san neyeyse
ele ğüne garşı
garı gısmının bi de bu derdi var
yaşına, saşına, başına bakmazlar
adını tefe gorlar çalarlar valla
işin gücün yoğusa,
öğüne gelene dert annat gari
isdeyen isdedini desin valla
umurumdaysa köpeğ olu ürerin de!
hayalını gurmuşu(yu)n kırk sene

kime neyimiş; bobam satarkana
öğüne gelen, basıp üş guruşu alırkana
”benin deyen ” sürürken ora-bura
hankı ırzı gırık öğnnerine geşdi de
“etmen-getmen”
“oda sizin canınızın bi parşası”
“çoluk-çocu(ğu) var,
et dırnakdan ayrılı mı” dedi de
hinci namısımdan
hesap berceğimişiyin elaleme..


DİPNOTLAR
yolluk : yol için hazırlanan yiyecek, yola gidene verilen hediye, yiyecek, giyecek, çıkın, azık
söykelmek: o istimete yönelerek gitmek
yalım : sanırım, sanırsam, ellehem, herhalde, gibi
guyvumak: koyvermek
tefe koymak : tefle yakılan manilerde adın geçer.. adıyın geçtiği maniler söylenir.
benin deyen : ben güçlüyüm diyen, zalim, önüne gelene korku salan
sürümek : alıp kaçmak, kız ya da kadın kaçırılırken gönüllü bile olsa bu sezilmesin içingitmez ya da gitmek istemez o yüzden kaçıran erkek sürümüş olur.




ARKASI YARIN