Kurulur camdan saray billurdan hayal hane.
Bir kuğu endamıyla süzülür nazlı peri.
Sesi hayalden mülhem kanuşur tane tane.
Suda naz iksirinin ışık saçan cevheri.
Hüsnü ana girizgâh ipek tenli efsane.


Zamana şerh düşülür gamzesindeki ışık.
Dudağa değdiğinde haz bulutuna döner.
Leyla çölleri bilmez lâkin aklı karışık.
Ondan mahrum kalınca gözlerin feri söner.
Biraz mecnundaki ah ipek tenli efsane!


Demlikle semaverin ünsiyetinden doğar.
Göz alır ışıltısı ince belli içinde.
Buğu dua olurda üstünden göğe ağar.
Bir rivayete göre ilk vatanı ta Çin’de.
Coşkun ırmakça gümrah ipek tenli efsane.


Övülmeyi istemez o denli mütevazı.
Efsane diyarından derlenen güle misal.
Sükun zarfında saklı suya emsal avazı.
Ona methiye mübah ipek tenli efsane.


Yağmur bulutlarını hatırlatır ilk hâli.
Bereket sağanağı uhdesinde nicedir.
Zarafet bestesinin eskimeyen nihali.
Hep hayali kurulan efsanevî ecedir.
Suya değmeden siyah ipek tenli efsane.
Ankara, 08.03.2013 İ.K