Senin artık bu sinemde yerin yok
Bir arada biz kalmayı unuttuk
Anlamasın benim derdim dah çok
Susa susa konuşmayı unuttuk

Herşey yanlış doğru senin sanarsın
Sen gitmesin gelmeyeni anarsın
Misafiri külfet görüp savarsın
Kerti ekmek çürük peynir unuttuk

Akrabayız Allah bilir sende bil
Kem düşünme kini çözer tatlı dil
Bahaneden kaçıp nefretini sil
Bayram seyran görüşmeyi unuttuk

Ne söylesem sen hepsini bilirsin
Canım dersin lafla canın verirsin
Gerçekleri hep görmezden gelirsin
Hatır sayıp koklaşmayı unuttuk

Başkasına kızma kendin ölç ve tart
Sevgi dostlukladır büyür kat ve kat
Senden kopuk yetişince bir evlat
Neslimizde kimler vardı unuttuk


Ata dede nesil nedir Bilirdik
Her gün kalkar konu komşu görürdük
Fakir zengin bir potada erirdik
Ata dede dayı yeğen unuttuk


Kapalı tut sakın açma kapını
Kendin için hep bina et yapını
Oğul uşak için sen çat çatını
Biz misafir kısmetini unuttuk


Ey Şemistan geçen geçti nafile
İnsan için doğum ölüm kafile
Garip sayıp acır isen sefile
Değer veren yargımızı unuttuk