hayrettin taylan




bir güftenin hamında zamanımı çaldı sevdan
içsel bağlarına bağlanıp kendimle yazıldım yarınlarına
ruhun koylarında dinleniyor esintilerin
yeşil düşünüşün düş savunmasında duruşmalarımın akıyor
hercai önyargılar tutuşuyor hazırlıksız yakalandığımız sevi yangınlarında
devrilmiş hayallerin şahı olup yanıklarıma fer’iştah olmanı istiyorum
senli anların coğrafyasında huzurun şehrine bürünen şiir özüyüm


yaşamın özlem kervanlarıyla seni taşıyorum güzel anlara
soylu şulenle eriyor buzullarım
aynı mutlu anın aynasından damarımıza kadar taranırdı istençler
mutlak olana hecelenir,erinç hülyalarda eririz
bir düş, bir düşünüşe hasret denizini sunar
ıslanır severiz, sever ıslanır içsel damarların sıla sularıyla

doyumsuzluğu ertemsi geçmişten arınma sağraklarındayız
yaşanırlığın ilklerini ele geçirmiş, gönül elçin olarak sahilindeyim
uzak bir ihtimalin ihtilal cümlelerinden arınarak
yakın bir gerçeğin eleğinden geçen sevda nefesiydik
nefes nefese kalacak kalakalmışlığın aşk adılıydık

gergefini sıyırmış soyut anlamların somutlaştırma özüydüm
çelişkilinin kopuş halatını kopardım seni sevince
sensiz nadaslardan, alüvyal bağrına tutku tohumu oldum
artık, yeşil gözlerin kadar yeşerdi senli amacımın filizi
artık , beyaz tenin kadar güzel anlarımın defterindesin
artık,lirik sultanlığımın tahtında bahtının didaktik anları var
artık, ben kadar ben, sen kadar senli anların toplamıyız