4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1133
Okunma
Özlemle kavrulan güllere döndüm
Yollarında bir Mecnuna dönerek
Gün geldi tutuştum, gün geldi söndüm
Yıllarca ah ettim, yanıp sönerek
Bir kuru çalıda bülbül misali
Bir canan sevmişim sevda timsali
Sineye çekmişim türlü ahvali
Özleme, acıya aşkı banarak
Bir gün bile olsa, onu yormadım
Ondan,bundan korkup geri durmadım
Kimseden boşuna hesap sormadım
Kavruldum küllerde aşkla yanarak
Bülbülün ahını duydum içimde
Ona çok hak verdim, her bir seçimde
Aşka başım eğdim, başka biçimde
Dolaştım güllerde adın anarak
Dilimde özlemin yanık türküsü
Yakar içerimi yokluk korkusu
Azrail elinde imza sirküsü
Dolaşıp duruyor cana kanarak
Bunun adı yaşam ötesi yoktur
Dosteli anlamış, yokluğun oktur
Onun sana aşkı herkesten çoktur
Bülbül olup yanar, dala konarak
5.0
100% (4)
Cevap Yaz