Ah, Laci!

:))

Ben eleştiriden hoşlandığımı ve yapıcı bulduğumu ve artniyet olmadığını bilerek teşekkürlerimi iletip, dikkâte aldım ve sizler gibi cevap verdim. Hiçbir sıkıntı olmadığını belirtmek isterim. (: Şiir otoritesi olarak da görmedim, naçizane görüşlerinizi hep beklerim. Çok sağ ol, sevgiyle. (((:

Sağ olun.

Teşekkür ederim Sayın Râzı, vaktimin yettiğince bir yorum düştüm Afşaroğlu ile başlayan düşüncelere. Dilerseniz okuyun. Sevgi ve saygımla.

Teşekkür ederim.

Geceniz olsun, sevgilerimle.

Var olun.

Geceniz olsun.

Sağ olun Ramazan Bey, sevgi ve saygımla.

Teşekkür ederim.

Var olun.

Şiir birilerinin onayından geçmekle mi şiir oluyor anlayamıyorum bu mantığı .İki 'kafadar' paslaşarak şiire kırık not verdiğinde şiir mi küçülüyor yoksa kafadarlar şiirin miheng taşı rütbesine mi tenzil ediyorlar.Şiirdeki kelimelerden çok yorumcu arkadaşlar fazlaca 'zorluyorlar' kendilerini.Rahat olun kardeşim,rahat olun,kasmayın.

Öncelikle teşekkür ederim. Belli bir etki görmemiş olsa şiir, tepki almazdı. Tepki, ne yazık ki kötü algılanıyor toplumumuzda fakat, etki/tepki'yi biliriz. Eleştirileri çok seviyorum. Özellikle böyle yapıcı olanları, fakat bazen şiir, şaire sorulmalı. Pek açıklamayı sevmesem de şiirlerimi. Hem İlhan Bey, Hem Sayın Afşaroğlu ve Râzı için cevap olsun isterim; İmge evet, bir dayanak noktası olması gerek, yoksa okuyan kişiler şunu düşünür, imge yapmak için yazmış. Ama hayır... Zorlama değil, zorlu bir dize diyelim. Zorlayıcı da diyebiliriz. Şair için, (şair, şey, insan ne derseniz mühim olan belirteç...) Atlar, uzaklık belirtisidir, şahlanış ve haykırış. Koşuşma. Dörtnala! Ama bunca koşuşan atlar, saygılıdırlar, doğaya, bir hayvan arkadaşına. Orada söylenmek isteyen incelikti...

Salınırdı çoban... ile giden mısra ise, arttırılınca ile bağlı. Yani o kısmı açıklamak istemem, üzülürüm. Okuyan, okuduğunu almalı, her okuduğunda farklı bir şey görmesi, sırf imge olsun diye demek değil benim adıma. Çünkü ben bu yazdıklarımı imge olarak bile göremiyorum. Çok uzun bir anlatım içinde bulunmam gerek bu durumu, şimdilik ise sessizliği seviyorum ve haddim görmüyorum henüz birçok konuda ses edinecek kadar. Sadece saygı değer bu güzel insanlar, sizlere bir şeyler olsun diyebilmek istedim. Üç nokta hususu ise, içimde çabalanan bir biçem'in çok eski şiirlerime yansıması, yani paylaştığım şiirler demli olanlar. Tamamen el atmıyorum onlara, umursamamazlık değil bu, sadece bozmayacağım şekilde şiiri yansıtıyorum. Bir yıl önce yazdığım şiirleri bile, en azından bir yıl; onları, kötü bile olsa, eksik bile olsa, şiir olarak görüyorum. Şiir yarıştırmayı, yarıştıranları da sevmiyorum. Bu yüzden çekincesiz, işçiliği olmayan gibi görünen, ve demi yok gibi duran şiirleri paylaşıyorum. Belli şiir ritüellerim var, vakitsizliğim, şiir hastalığım... Umarım, az da olsa bir şey diyebilmişimdir.


Sevgi ve saygımla: Geceniz olsun. Selâmlar size...

Afşaroğlu Dost'tan ne güzel bir saptama:

"gülüşürdü atların saygıları"

Oldukça zorlama bir dize.
İmgenin de ayakları bir yanıyla yere basmalı.

elinde çıban çıkınca dağ üşürdü
(gülüşürdü atların saygıları)
salınırdı çoban türkülerinde gam

(arttırılınca yenirdi vicdân ve ses)
--

ilk dize çok güzel > elinde çıban çıkınca dağ üşürdü

en azından, peşinden
"üzülürdü atlar" gibi bir şey gelse, diye düşündüm.

Ya da (gülüşürdü atlar) hali.
*
4.dizeyi kavrayamadım:

arttırılınca yenirdi...

Kim neyi artırıyor, neyi yiyor?
Hiç algılayamadım.
*

Şiir genel itibariyle iyi, özgün ama bir iki dizede sıkıntı var. Belki biraz daha demlendirme ve işçilik.

Bir de dize sonlarındaki nokta, üç nokta... gibi görsel yorgunluklara gerek yok. Şiire de katkısı yok bunların.

*

"pencere önü kadınları" na,

Şiir'e selam olsun!

Saygılar.

Teşekkür ederim.

Geceniz olsun.

Sevindim, çayın olsun, gecen koyusunda. Teşekkür ederim.