dağların ardında
köyler kasabalar var,
içinde insanlar kah güler kah ağlar
yamaçların da
yaprak oynamaz kıtlıktan
işsiz güçsüz gençler var
nileler ağıt yakar
açlık var sefalet var
gözlerde can yerine cihan ağlar
vatan da bayrak var marş var varların içinde
toprak var pulluk yok
traktör var mazot yok
yokluğun için de
aşk var sen yoksun
sana aşk dan sevdadan nehir olmadım mı
göz yaylamda çay içip kuzu yaymadın mı
şiirler methieler dizmedimi mis kokulu salkım olmadım mı

ey kara çahil
ben bende olanı sana verdim mi
sen neye kanaat ettin ki
yarı yamalıklı mide boşken
şükür niye
sallanıyorsun sokaklarda eteklerinden çıkan kalçan ile
işlemiş bir sikke için boyun bükmek benliğine
avam kamerasının oraspusu
beygude çıpınıştasın
atı alan üsküdarı geçti

şimdi ben bir siğara yakıyorum
gamdan kederden
aşkdan dertten hırsımı alıyorum
beni böyle diye üzülme
bende böyle avunuyorum
sen seve bildiğin kadar sev,
ben senin gibi satılmış ruhlara küfrediyorum

irfan kökten