Bir mavzer yarası gibidir yüreğimde taşıdığım aşk
Bir hançer kesiğindir boynumda iz bırakan
Bunlar senin eserin yar unutma
Ve sakın utanma hatırladıkça

Sen laylaylom sevdalarını yaşamaya devam et
Gülücükler saç etrafındaki parlak suratlara
Herkese bakışlarınla bir mavi boncuk bırak
Ve sakın utanma ettiklerinden

Ne duruyorsun hadi devam et oyuncaklarınla oynamaya
Yere inmesin başın,kızarmasın hiç yüzün
Kırık kalpler durağına taşı insanları taşıyabildiğin kadar
Harca seni seven yürekleri harcayabildiğin kadar
Ve sakın utanma böyle yaşamaktan
Nasıl olsa sen alışıksın böyle yaşamaya


Ama unutma
Elbet gün gelir bu gül yüzün solar
Kaybolur güzelliğin pişman olursun
Ve kendinden kaçışların başlar
Aynalara bakmaktan korkar
Başını topraktan kaldıramaz olursun

Seni yolda görenler
Tükürülmeye değmeyen kadın diyecekler
Uçurumlardan düşer gibi düşeceksin kendi içinde
Sağına bakacak soluna bakacak
Tutunacak dal arayacak bulamayacaksın
Ve Kendi seçtiğin yolda utanmadıklarınla yaşamaya
Mecbur kalacaksın...





Mehmet Aküzüm


Yine ustaca yazılmış harika bir şiir okudum gardaş,
Yüreğine kalemine sağlık,
Yürek sesin hiç susmasın
Saygılar