Biraz ruh, biraz düş, birazda ışık katılmalıydı,
acısını tatlısını, tuzlusunu, tuzsuzunu hatta ruhsuzunu
bulundurmamalıydı.
renkleri olmalıydı.
mavisi, turuncusu ve yeşiliyle donatmalıydı
griden uzak kaçılmalıydı.
sessizliğin yankısını delen
notalar bulunmalıydı,
siyahın içinden patlayan kırmızı
aydınlatmalıydı loş dakikaları.
ellerimle hazırladım mavi gül kokularını
tüm alışılmışları yok saydım
Her şey hazırdı.

Oturduğum da bana ait olan yere,
mutluluğumun son dakikalarını
elime aldığım kadehe doldurdum ve
ben yine ruhumu
kadehteki şarabın muhteşem ezgisinde buldum.

Sarhoş olana kadar şaraplaştı hücrelerim.
bulutlar ağlıyordu yüreğimden,
dondu bedenim fısıldayan esintiyle
pencereleri açmaktan korktum,
perdeleri çaktım duvarlara ve
kırdım saatleri zamanı kaybetmek için…

Karanlıkta patlamadı kırmızı, her yer hala karanlık.
ne mavi, ne turuncu süsledi yeşilin doğallığını,
gecenin sessizliğinde kayarken
yıldızın ışıltısı kanattı ellerimi.
acısını, tatlısını hatta tuzlusunu
notalar arebeksleştikçe ben kustum
griydi mavi çiçeklerin kokusu

Düşlerimde ışıl ışıl kokan sofrada,
Sanılara duyulan inanmışlıkları gördüm
ve sustum…


1 Aralık 2007