18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1423
Okunma

Maviyi uzak tutmuş yaradan,
Yeşili yasak kılmış
Tek bir kırmızı serilmiş sere serpe kahverengiye
..
mavi göllere sadece masallarda dalabilirdik
gökyüzünün yansımasıymış
berraklıkların maviye benzeyen rengi
belki mavilerimiz ateş maviliğindendi bu yüzden korktuk ve yeşile sevdalandık..
çınarı hiç yeşil bırakmadıkları için
sadece kuruttuklarında
ve üzerine kirli çamaşır olduğunu söylediklerini
sermek için tanıttılar..
yeşili yoktu doğunun belki çocuklarıyla yeşermişti yarınlarına düşleri..
türbelerde kutsallığa örtülen,
doğanın boyandığına
kuzuların açlığına serilendi...
bir tek yeşil...
gözlerimize yeşil cinneti girerken bir çocuğun
biz cennete merhaba der gibi
gülümsemeyi eksiltmemiştik
çok uzak dedikleri yarınlara..
ve kırmızı..
hiç eksilmedi kahverengi toprağımda
fidanları kırmızıyla sulayan adamlara
kulaklarını tıkasınlar diye figan etmemişti anneler
tan yeri her sabah bürünüp allığa boyun eğerdi
öperdi sinesinden Mezopotamya’yı
yedi zılgıt sesinde yedi dağın ardına ererken
tüm dünyadan
önce buraya merhaba derdi…
AzzE
bu şiirin ilham kaynağı Emre ve Lokman’a sevgilerimle