elais sen gözlerimden kayıp giderken
dün yaralı bir lirik ezgi dökülüyordu dilimden...

cennetler haram
cehennem benim yanarım yanmak bana en büyük lutuf

ben darbesiz kanayan yara
şehadetten yoksun kimliksiz bir cesedim işte...

zaman yörüngesinden şaştı
mevsimler mevzisini unuttu her yerde kar var

mevsiler hep kara kış
ayaklarım moramış üşüyorum yoksa ölüyor muyum elais...

ceplerimde düş ölüleri avuçlarım özlem kokar
ayaklarımın altından sırat kayar gayyadan sesim duylur

cami avlusunda boylu boyunca uzanmış
ölüm beyazı mermer musallada titrer eski sevinçlerim elais...


tenimden kovulmuş pespaye canım
cennet mi aranır cehhennem çukurunda adres sorarım...

dualarım kabul olmaz
ellerimi avuçlarımı rabbimin kapısında dualarrımı çaldırdım

ölüler ezan okumaz selasız gömülüyorum elais...

acımı birde yanmayı seviyorum
bal damlası gözlerinden doğdum bebek kokuyordum
şimdi doğduğum yerde ölüyorum çürümüş toprak kokuyorum elais...

anlıyormusun...

kasaba mezarlığında gömülmüş bir meczup
ölmemiş gibi şiirler yazamaz ki artık sana elleri dudakları yok elais...

ah elais
ölüler arkasından konuşulmaz derler sus konuşma

ben tüm günahları üzerime aldım
gömüldü cümle günahlarımız gömüldüm işte günahsızsın sen elais...

Hasan ODABAŞI