Daha dün müydü yoksa aradan asırlar mı geçti
İnan hatırlamıyorum
Unutmam derdim yaşananları
Unutmadım
Ama gizlemişim iç dünyamın karanlığına
Ara ara hortluyorlar içimi yakıp kayboluyorlar

Diledim her gün acılarımın süresi
Benzesin kelebek ömrüne diye
Biri biterken bir başka acı ile yaktın
Yüreğimi kimse senin kadar dağlayamamıştı
Oysa ben
Adamıştım kendimi sana hiç düşünmeden

Neydi bunları sana bana bize yaşatan
Hala cevabını bulabilmiş değilken
Affın geniş deryasında yıkadım seni
Arındırdım tenini ihanetin kirinden
Bir bebek gibi gül yapraklarına sardım sarmaladım

Anlıyorum ki her şey boşmuş
Asıl olan senin sevdanmış benim için
Oysa kim bilir kaç kez diledim
Gözyaşlarına boğulduğumda ölmüş olmanı
Şimdi kanıyor yüreğim hiç kanamadığı kadar
Mezarımı çiçekler ile süsle hep sula demenle
Yok be bal gözlüm yok
Sen ne kadar hercai bir kelebek olsan da
İçimdeki sevdan ölümsüz ….