Başında bir yalnızlık
elinde bir şişe
iç bakalım iç...

Neden bakıyorsun bana öyle
ben de içiyorum işte görmüyor musun?
kase?
doldururuz gerekirse
aşkla mı?
peki...
çiçeklerden bahset sen
hiç açmamış çiçeklerden
bu sebeple hiç solmayacak olanlardan
hiç kokmamış
hiç koklanmamış olanlardan
iç iç...
bağrın açık
rüzgar nedense girmiyor içeri
soğuk, kış, kar da var
nedense üşümüyorsun
iç iç...
toprağı kar kaplamış...
hafif bir rüzgarla geliyor izleri zamanın ..
ve küçük bir şarkı söylüyoruz aynı anda...
hiç kimsenin bilmediği
hiç kimsenin söylemediği
bir parlak ışık var çevremizde
gözlerim iyi ama
hatta hiç olmadıkları kadar iyi...
şiir mi bu?
hadi be!
çok içtin sen
zoruma gidiyor senden az içmek
bu aralar bulutlarım kara
şimşeklerim keskin
hiçbir şey duyulmuyor, mırıldanıyoruz....
hiç kimsenin duymadığı bir ezgi
hiç kimsenin söylemediği bir şarkı
bağrın iyice açılmış
rüzgar artık dayanamıyor bir öpücük konduruyor
kadeh kaldırıyoruz
tabii ki hayata!!!değil mi ?
benim için..her şey benim için
ah ah!!
gülümseme bana öyle korkuyorum
beynimi mi okuyorsun yoksa diye

Dert dediğin nedir ki
toprak ne güzel kokuyor..
kar üzerinde ve hayatın izleri sen de varsın yanımda
yalnızlık... samettaydas 13 ekim 2009 salı (yalnız adama yalnızlık eşlik eder masada)