0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1052
Okunma
kaleme uzansam mutlaka kanar sırtım
sussam yıkılacak gibi üstüme araf
dağlar bir de ağlamaklı duvarlar
bilseniz ne çok şey çağrıştırır sırtım
terkisinde gözlerim var..
sesin çıksın diyor kadının biri
çığlık atmalısın diye işmar ediyor diğeri
sırtımı dönüyorum
avuçlarım amber ve sürme dolu
sırtımı dönüyorum size ey sevgilime benzeyen kadınlar
işgal edilmiş bir atlas var suratınızda
örtün çıplak yerlerinizi üşüyor omuzlarım
üşüyor arafatta yalnız kalan çocuklar..
anladım zaman paklamaz akdimi
heybemde aşkı anımsatan bir tuhaflık
içim terk edilmiş bir limandır içimde
sırtım dayanmışken böyle sırtınıza
bulduğumda avuçlarıma almayı unuttuğum
hatırladığımda ellerimi yitirdiğim
yani ıskaladığım ne varsa omzumda
ve sırtım panzehirdir bütün yalnızlıklarınıza
5.0
100% (3)
