Yüreği sevdâ’nın alevinde alazlanan güzel kızım Eylem ÖZKAN’a



Hasret kervânlarını beklemekten usandım
Firâkınla ey zâlim mücrim oldu bu canım
Bir elâ gözlü için nasıl aldanıp kandım
Hayâlim,hakikâtim neredesin canânım


Lâf anlamaz gönülü zülf-ü yâr’e takıp da
Sineme düşürdüğün ateşinle yakıp da
Yüreğim kan ağlarken güldüğüme bakıp da
Eller gibi şen şakrak, mutlu sanma harâbım


Seyyârelere kandı kehkeşân’dan inmedi
Zuhâl yıldızım derken başka yâr edinmedi
Acılar içindeyken ızdırâbım dinmedi
Mahvıma sebeb sensin şimdi artık türâbım


Nemrud’un ateşiyle benmiydim o yakılan
Yerle yeksân ettiğin hayâllermiş yıkılan
Gözlerden gönüllere damla damla dökülen
Şûle-dâr’ımdı benim içtiğim aşk şarabım


Kalmadı hiç dünyada ne emelim ne işim
Berzâhdan bu âleme hakikâttir gelişim
Rûz-i mahşere kalmış vuslâtı bekleyişim
Mazideki yitiğim,yitip giden serâbım






.......................Kardelen26