5
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1394
Okunma
Yanımdayken iki sözü
Biraraya getiremezdim
Beni şair eden uzaklığınmış
Tuz ile buz gibiydik
Birbirini eritip
Birbirine karışan
Şimdi toz ile rüzgâr
Olup savrulduk
Çok mızrap vurdu tele
Çok sayfalar çevirdi
Raflara nice nice kitaplar dizdi
Kalem tuttu usanmadan
Kavgalarda yumruk oldu
Ne güzeller sevdi ama
Ellerim yüzün gibi yasak görmedi
Yanık gül bahçesinin
Soğuk külü gibiyim
İki elim birbirine yabancı
Biri kalem tutuyor
Öbürü kalem kırıyor
Sen aklıma geldikçe
Sesime tutundum düşmeyim diye
İçim uçurum
Barış Çelimli
5.0
100% (4)