insanlar gördüm
kimsisi kendinden
hayatan bıkmış azril bekler
kuytu köşelerde

kimi insan gördüm pişmanlıklar yakasını
bırakmaz .hep keşke der hayatan
mana anlamaz hep bunlar sıfırdır
kaçmak iştedikleri kendi hatalarıdır çünkü

kimi insanlar kendini anlatmaktan
yanlış anlaşılmaktan korkarlar
ve bu korkular ve kendini geride tutar
en yakın hep kendisidir diyerleri yalandır


kimisi ise hayatan ve gelenlerden kendini suçlar
kara kaplı defterinde hatalarını oloyları yazar ve
ve kendisinde bulur yanlışı kıyamet kopusa bile
deyeri sıfır bile deyildir çünkü övgüler ona ayit deyildir


kimi insanla gece gökyüzü uykudayken
insanlarUYMAKTAN korkanlar var
kötü düşünceler rüyalarını çalmışlar
ve geride kalan simsiyah soğuk bir yastıkta yatan başı
gözde uyku yok


insanlar böyle işte kimşi çok mutlu aynı ben
kimisi mutluğu kız kulesesinde esir
çıkamazlar dışarı deniz izindirmez belki kahramanı gelmeseni bekeler


insanlar ne olursa olusun
gideceği yer musala taşı orada

nasıl yaşarsa yaşasın

ve bazı insanlar her gün gün doğan
günbatan insalarda var
bir günlük hayat yaşarlar
sence bu nasıl bir duygudur bilirmisin