Açmış yüreğimde bir sevda gülü,
Ömür hazanında el verir bana.
Azıcık aklından eder bülbülü,
Aşk badesi sunmuş gül verir bana.

Gül sevdası alıp gider aklımı,
Sormayınki gül sevdası farklımı.
Sorsanızda ben bilirim zikrimi,
Cennete götüren yol verir bana.

Kokusu demlenir gönül hanemde,
Hissederim ılgıt ılgıt tenimde.
Resulün cemali var ay yüzünde,
Baktıkça bakarım haz verir bana.

O hazzı ta yüreğimde tadarım,
Gül aşkını Rabbin hakkı sayarım.
Her seherde ellerimi açarım ,
Ettiğim dua’lar tad verir bana.

Bir yar bilir birde Rabbim gönlümü,
Bir duamdan eksik etmem gülümü.
Arz ederim şekli şumül halimi,
Rabbim gül dalında yer verir bana.

Gül ile nasipmiş aşkı muhabbet,
Veren alan Rabdir buyurmuş ayet.
Rızkıma şükreder etmem şikayet,
Helalinden diye nefs verir bana.

Vardır elbet her gecenin sabahı,
Bu sevdamın adı aşkı ilahi.
Vuslata erdirsin şahların şahı,
Git gide hasretlik zor verir bana.

Rabden başka ilham verenim yoktur,
Gül sevdası ilhamıma kaynaktır.
Dünya ahret gül aşkı son duraktır,
Sabreden şükreden dil verir bana.

TİRYAKİ yem şükür rızkı verene,
Hamd-ü sena yar diye gönderene.
Yardandan ötrü gül sevdirene,
Bakıpda görmeye sır verir bana.

08 Şubat 2013
01.38
İstanbul