Değerli şaire,

Sade, gösterişsiz güzel bir edanız var. Şiirdeki bölümlerin ve mısraların tasnifini oldukça başarılı olduğunu düşünüyorum. Şiirde bazı kelimelere takıldım. Bunlar üzerinde birkaç söz söylemek istiyorum.

"ağır ağır yağan çiseler diner mi?"

"dindikten sonra gökyüzüne
güneş yeniden doğar mı?"

"sözcükler solukdan inleyerek dökülür,
dökülürde,"

"sevgi denen varlığın en kutsal yanıyla"

Birinci mısradaki 'çise' kelimesini yanlış kullandığınızı düşünüyorum. Yağmur yağar çise değil. Çise, bir yağış şeklidir. Bunun bir de 'çiseler' şeklinde kullanılması mümkün değil; yani, 'çise' tekil kullanılır, onun çoğulu yoktur. O mısra üzerinde yeniden düşünmeniz gerektiği kanaatindeyim.

Yağmur dindikten sonra güneş yeniden doğmaz. Yeniden ortaya çıkar. Doğmak başka bir hadisedir ki , sadece sabahları olan durumdur.

Kelimeler ağızdan veya dudaktan dökülür, soluktan değil. Soluk ses tellerine çarparak selenleşir, yain ses çıkarır. Onun için bu kullanışın doğru olmadığını düşünüyorum.

"Sevgi' varlık değildir; sevgi bir kavramdır. Varlık olması için beş duyuyla hissedilebilen bir şey olması lazım..

Şiir yazarken her kelimenin üzerinde hem anlam, hem de yapısı bakımından özenle durmak gerekir. Bunlara dikkat ederseniz, eminim çok daha güzel yazacaksınız....

Selam ve muhabbetle..