İBN – İ ÜMMİ MEKTÛM (ra)

Abdullah İbn-i Ümmi Mektûm ki,
Gözleri görmeyen ilk sahabi.
Kays İbn-i Zâide’nin oğlu olup,
Küçükken kaybetti gözlerini.

Hz. Muhammed, ona şöyle dedi;
“Rabbim beni senle ikaz etti.
Sana ilgisiz davrandığım için,
Abese Sûresi böylece indi.”

Rabbimden nuru cemal istedi,
O kişi Hz. Muhammed’e dedi;
“Ya Rasulullah, bana Kur’an oku,”
O güzel dilden Kur’an dinledi.

İlk Müslüman, ilk muhacirlerden,
Oldun ki, ilk hicret edenlerden,
Medine’de sen öğrettin Kur’an-ı,
Nasipte aldın Müezzinlikten.

Abdullah dinde hassas davrandı,
Kur’an okunurken hep ağlardı.
Cihad aşkıyla yanıp tutuşurken,
Nisa Sûresi böylece indi.

O Muaf tutulmuştu, cihaddan,
O yinede kopmadı savaştan,
Medine’de kaimi makamlıkta,
Özürlü hükmü belirdi ondan.

Veda hutbesini o okudu,
Ömer’le İran fethinde oldu,
Rabbim onu da aldı sinesine,
Şehitlik liyakatini buldu.

Rabbim Abdullah aşkı ver bize,
Gerçek göster gören gözlerimize,
Kanımızı davamız için akıt,
Nur-u can ver soluk yüzümüze...

Kâim-i Makam: Medine imamlığı, vekilliği.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan.