11
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
2290
Okunma
Her akşam
İkindi rüzgarının yaraladığı güneş
Bir daha gelmeyeceğine
Yeminler ederek giderdi
Başka karanlıkları yırtmaya
Ama
Her defasında
Bozup yeminini
Sabaha gene gelirdi "sokağın tavanına"
Boyacı sandığına yüklediğim çocukluğumu
Altı delik ayakkabılarım götürürdü
İki odanın duvarlarına
Annemin
Tanrı ayetleri astığı evimize
Tarhana kokardı zaman
Ağrıyan yanımızda
Solumuzdan uyumayı öğütlerdi ninem
Kendi ise
Hiç
Uyumazdı
Ninem
Korkardı ölümden
Ki;
O zamanlar kızıla boyanırdı
Evlerimizde geceler
Herkes
Solundan uyurdu
Düşlerinde
Orak/çekiç üreterek
Düş ç/alanlar gelmeden önce
Sonra
Zamanın eskiyen bir takviminde
Solumuzdan
Ç/alınan düşlerimizin ertesinde öldü ninem
Ve
Ben
Ne ninemi unuttum
Ne de solundan uyumayı
Bunca zaman
Ölüme inat...
Taylan KOÇ
5.0
100% (27)