seni gözlerimden geçerken gördüm..
yılların inat bakışları arasında,
yıkık bir şehrin meydanında kalan son anıtı gibiydin!
sen geçip giderken, tüm sınırlarımı ihlal edercesine...
baktım öylece, sadece bakabildim.
yırtık, sökük üstümle, kirli yüzümle
dimdik durmak isterdim karşında
benden zorla alınmışları geçmişimden çekip,
tril tril giyinmek isterdim kirlenmiş ruhumun üstüne.
şu zamanın yaptığına bak...!
geldik, gidiyoruz a sanki bir masal gibi bakarken,
yürüdüğüm o yolların,
yüzümdeki bu çirkin çizgilere dönüşeceğini nerden bilebilirdim
baksana...! sen bile nasıl geçiyorsun gözlerimden;
o yollarda bıraktığın ayak izlerine basa basa.
işte yaşam bir masal ya...
belki sen bir kurt/tun,
belki de, zehirlenmiş hayatıma
soluğuyla can verecek bir prens...

hani bazen olur ya
duygularını dinlersin,
bağıra bağıra haykırır istediğini...
işte bazen de, o duyguları gerçekler bölmek ister,
savaş başlar benliğinde ama; deli gibi istersin yine de

işte sen, içimde bitmeyen savaşımsın...! /NergizA/