Gözlerden gönüllere düşerken çiğ danesi
Hasbahçelerde açan tomurcuk gül danesi






Buğulu gözlerinde Cennetimi saklardın
İnleyen şu kalbimin kapısını yoklardın

Derdinle dertlenirken hergün başka biçimde
Bir kızılkor’a dönmüş ateşin var içimde

Yılların izi kaldı bahtımın siyahında
Hasretini bulursun yüreğimin ah’ında

Gözyaşımla besledim ateşin azabını
Nasıl verirsin bilmem yılların hesabını

Bülbüle çile düşer eller sürerken sefâ
Feryâd-ı figân eder güller ise bi-vefâ

Arasatta kalmışım hangi yöne gideyim
Söylermisin bu aşka kaç yıl fedâ edeyim

Her sabah her seherde içimde bir ümit var
Gelecekmiş gibisin lâkin bende zaman dar

Ömür dediğin ne ki göz açıp kapayınca
Gün be gün tükeniyor düşünüp de sayınca

Ömrümün ilk baharı hazân mevsimi olmuş
Güz güllerine dönmüş bu sevdâ çabuk solmuş

Gelmesen de seslensen dağların arkasından
Kurtulurum belki de bu sevdâ’nın yasından

Vefâyı aramaktan bi-tâb düştü bedenim
Hani nerede kaldı bırakıp da gidenim







.............................Kardelen26