UNUTUN MU? *

Üstüme çöken ne karanlıklar gördüm
Nice güne aldanıp araladığım perdeler
Hükümsüzdü kayıp zamanlarım senden yana
Duygularıma yol vermedi, ölüm kusan bakışların
Dinledin mi hiç ayrılıkların türküsünü?
Rotasız bir rüzgârın esişi gibiydi kendi çıkmazında

Yalnız seni sevdim.
Öyle ki dört mevsimin uyumsuz karışımı gibi
Aşkın, sabrımın en tatlı meyvesiydi
Senin adınla piyano tuşlarına dokunurdum
Sen gittin, boş kaldı sol yanım.

Sorarlarsa gidişini senin,
Albümdeki resimlerine bakarak seni anlatacağım
Artık ne gölgen, ne de ayak izlerin var bu kentte
Hangi istasyonda beklesem
Sensizliğin birikiyor avuçlarımda.

Utangaç bir martı olsaydım kıyılarında
Kanatlarımla karşılardım mehtabın doğuşunu
Ey sevdiğim!
Ne zaman bu koylara gelsem
Yağmur yüklü bir bulutun çığlığı yağar üstüme
Sana soyundum hep bu albenili tezgahlarında
Ben hep buradaydım, gelmeyen sendin unuttun mu?

Yüzündeki çizgiler üç satırlık nakıştır
Sen, selvi Boylum, nar çiçeğim
Siyah beyaz bir fotoğrafta kaldı yüzün
Nice denizlerin sessizliğinden geçtim
Gördüğüm, dümeni kırık bir gemiydi eski yazdan.

Hangi kuş gün almadan kanat çırpar
Aşkımızın ışığıydı çoban yıldızı
Bakma yüzüme, maviye boyadım kendimi
Bıraktım kini nefreti çöpte,
Anladım ki hayra yorulmaz, her gördüğün rüya
Yaşamak bir umuttur, her şeye rağmen

Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
16.01.2012
Saat.21.19