Ey hayat !
Hayat mısın sen be.
Bayatsın bayat.
Hiç kimseyi ettirmedin rahat.
Kimine dert verdin, çekiyor çile.
Kimini düşürdün dilden dile.
Kimileri ekmek parası bulamadı.
Göç ettirdin gurbet el/e

Ey hayat !
Hayat mısın sen be.
Hiç kimse dinlemedi nasihat.
Kimileri hasta.
Kimileri yasta.
Ne yapsan suç oldu, sayıldı kabahat.
Kimileri de müebbet mahkûm mahpus da.

Ey hayat !
Hayat mısın sen be.
Bayatsın bayat.
Herkesin gözünde kaldı bir murat.
Kurtulamadık yürek yaramızdan.
Aldı Azrail sevdiklerimizi aramızdan.
Ayrılıklar, ölümler.
Hiç birimiz memnun değil hayatımızdan.

Ey hayat !
Düşündüm de.
Yok yok.
Sende değil kabahat.
Öfke, sitem, boşuna feryat.
H E Y H A T !
Biz insanlar ettirdik hayatı bayat.
Sende payına düşeni aldın mı ?
Ey kendini şair sanan Nihat.


Şiirde nedir ?

Heyhat ( Ünlem. hat hecesi uzun okunur. Arapça ) Yazık, ne yazık !