Seni yüreğime koyduğumdan beri, öyle ihtiyacım var ki nefes almaya
Ben ki ölümü sevmiştim ölürcesine seni tanımadan önce
Şimdi öyle ihtiyacım var ki yaşamaya, bilemezsin
Seni yüreğime koyduğumdan beri, öyle özlemişim ki çocuk olmayı
Ben ki çocukluğumu unutmuştum, can çekişen çocukluğumu
Şimdi öyle ihtiyacım ki delice çocuk olmaya, ama seninle bilemezsin
Unutma! Ne olursa olsun bu yürekten asla gidemezsin
Sevgili! Ben ki aşkı aşığı, hasreti vuslatı, ayrılığı sancıyı yazarım gözü kapalı
Ama seni yüreğime koyduğumdan beri
Öyle zor geliyor ki ulaşılmaz güzelliğini yazmak, bilemezsin
Sevgili! Seni anlatmaya kalemim yetmedi, mürekkebim yetmedi
Seni anlatmaya yüreğim yetmedi, bilemezsin
Kızma bana sevgili! Ben ki tarifsiz güzelliklerin ifadesiyken
Ben ki kelimelerin en kolay haliyken
Seni yüreğime koyduğumdan beri, kifayetsiz kaldım gözlerinde
Gözlerim kifayetsiz kaldı gözlerinde,
Ve sustum sevgili, bilemezsin.

Seni yüreğime koyduğumdan beri, ekmeğim, suyum, aşım oldun
Ben ki bilmezdim yaşamayı, bihaberdim kendimden
Şimdi ise her şeyim, tam yirmi sekiz yaşım oldun, bilemezsin
Sevgili! Bir bakışınla gündüz ile gece şaşar
Bir bakışınla okyanuslar taşar, ölüler yaşar
Bir bakışınla güneş gökyüzünden düşer, herkes üşür
Bir ben yanarım, bilemezsin

Yusuf BİTİM