Bir Alman dostun anısı


Ölüm, ne seni dinlerdir ne beni,
Gelir bulur, hiç olmadık, bir anda,
Her ölüm, giydirir, bir gün kefeni,
Adın kalır, şanın kalır, arkanda.

Ölüm hakikat’ tır, her bilen kula,
Gelince, bakmaz, gözünün yaşına,
Gitmez tenden, yapışır kalır cana,
Bazen seni, koyar, yalnız başına.

Soğuktur her gelen ölümün yüzü,
Bağlatır çeneyi, ve iki gözü,
Dinlemez ne yazı, ne de bir güzü,
Koydurur seni, bir soğuk taşa.

Ölüm arayıp’ da, bulmuşsa seni,
Ağlarmış demez düşünmez kimseyi,
Ölümün gözü yok, görmez kimseyi,
Ağla sızla, koyar, yalnız başına.

Ölüm bir gerçektir, bunu bilene,
Dert olmaz hazırsa, bir gün gelene,
Giyinir, kuşanır, gider yerine,
Sessizce yatardır, yalnız başına.

A.Yüksel Şanlı er
26 Ocak 2013.

Haklısınız ölüm kaçınılmaz, her canlı ölümü tadacak yüz akıyla gidebilenlere ne mutlu şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

her an nefstedir kacinilmaz ölüm
yürek sesiniz hic susmasin tebrikler.

Elbet bir gün tanışacağız ölümle, kaçış yok. Allah hayırlı ölümler nasip etsin. Yüreğinize sağlık hocam. Saygılarımla...

dünya fani ölüm gercek dost anisina yazilmis yazan yüreginize saglik saygilar.

ölüm tek gerçek ve kacınılmaz son.hazır olmak gerek.her nefis ölümü tadacaktır.saygımla

anlam dolu hey insan ölümü unutma demiş mısralar
yürek sesiniz hiç susmasın saygılar