Hercai bir besteyim nadiren tekrarlanan
Duyduğun her sesteyim karanlıkta arlanan

Mülteci duygularım sevmekten bıktırılmış
İçimdeki çocuğa hep nefret haykırılmış

Senden kalan ağrılarım terapiye muhtaç
İstemiyorum inan ne para,pul ne de tac

Yıkılıyor sırayla aramızdaki surlar
Büyüyor her adımda yüreğimdeki urlar

Bu kaleme bir daha ben nasıl dokunurum
Son revan terimle sen yazar aşk okunurum

Her busen od misali birikti sol yanıma
Ey katliam timsali hakk-ı hayat tanıma

Attığım hedefi de vurmayacaksa okum
İstemem misk-i anber kan olsun benim kokum

Gözlerindeki sulhun ülküsü kaç adımdır
Her sabah vurulduğun kurşunlar feryadımdır

Kolaysa bu iştiyak hadi gel de sen hazmet
Gülşen-i aşk baharı için bir damla azmet

Suları kurumuşken bahçemdeki son arkın
Söküldü salıncağı içimdeki her parkın

Gurur buse maskeli nasipsiz bir hayalet
Çıkarıp atabilsek ne olurdu hayal et

Katre-i matem dolu bir mazi okumazdık
Kutsal aşk kilimine ihanet dokumazdık

Kalû belaya sadık kalsa idi özümüz
Iki çeşme her daim ağlamazdı gözümüz