(Şiraze’den sevgiliye şiirler.((29))

Hani bir mektubunda
“”Seni düşündüğüm her an ellerimi
ellerine alarak
Gözlerinin derinliklerine inip
geleceği düşlemek istiyorum ””
Diyordun ya, hatırladın mı ?
Bitmedi mi hala
Düşlemelerin
Viyana’nın
Bu puslu havasında
Yitirdiğim hayallerim gibi
Ben de bitiyorum yavaş yavaş bilesin

Anlasana sevgili
Ne yapsam
Ne etsem aklımda hep sen
Sen, sen, sen
Her şeyde sen, her yerde sen
Eğer şu dertli Tuna’da olmasa
Derdime ortak
Çıldırırdım belki de
Gök yüzünden
Her kar taneleri düşüşünde
Viyana sokaklarında
Seni ararım
Koluna girip
Saatlerce seninle yürümeyi düşlerim
Ta ki
Tuna’ya bakan bir kafe de
Kahvemizi yudumlayana dek


Biliyor musun
İki bin on üç’e de sensiz girdim ben
Sıcak bir omuz aradım
Ağlayacağım
O da yoktu iyi mi
Sırdaşım
Arkadaşım da kalmadı çevremde
Bilmiyorum
Hasretine
Daha ne kadar dayanır bu yürek
Hani düşlediğin geleceğimiz
Hani yarınımız
Hani biz
Hani bizzzzz
Sen Bir ucunda Dünya’nın
Ben bir ucunda

Bana
Mektup da yazma artık
İstemiyorum
Bir sıkımlık canım kalmış bedende
O da emanet zaten
İsterse geri Rabbim
Vermeye de hazırım
Sensiz yaşamaktansa
Vuslatı istemek en iyisi değil mi
Bir Tuna anlıyor beni
Artık
Bir de
Seni yitirdiğim şehir

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz