1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1718
Okunma
Bakın ağlıyor duvarlar yine
Rutubet kokuyor yine bina
Gölgeler dans ediyor bu gece
Ölüm korkuyor yalnızlık namına
Yakıyor sigarasını inceden
Dumanlar bile ağlıyor gece gece
Yazık değil mi kalbe,
Oksijensiz kalan akciğere
Astımım tuttu gene
Yok mu ilacı olan
Boğuluyorum!
Boğuyor insanlar bazen beni
En çokta kendini bir şey zanneden zatlar
Ses tellerim
Gözüm bile
Ölene kadar susmayı tercih ediyor onlar yüzünden
Sadakat’sız
Menfaat düşkünü insan olmayan insan yüzlüler’den
Hain’cedir her kelimem
Ondan hiç kimse sevmez ben gibileri
Hemen alnına çakanlar vatan hainini
Adaletsizce!
Ve korkuları bu duruma sokar onları
Yada cesur olmaları.
Hiçbiri!
Onlar sadece kibirlerinden kaçıyorlardı.
Unutmayın;
öfkeniz ve kibrin’iz sizin dostunuz değil,
su uyurken uyumayan düşmanınızdır!
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz