Dost, düşman herkesin diline düştü "verelim gitsin" .
helâl sana mîrim (Ahmet Çıtak) dostum.


Mîrim dostumuz çıktı "verelim gitsin" dedi
Öylesi güzeldi ki birkaç dost devam ettik
Kimileri beğendi, kimi kafayı yedi!
Sanıyorum olaya dikkât çekmeye yettik
Dost da düşman da yazdı ben şaşırdım kaç oldu
Neredeyse her site aynı şiirle doldu

Biz verelim dedik ya birisi çıktı karşı
Meğer kendileriymiş cânîye hak verenler
Barış barış diyerek inletti bütün arşı
Sulh için taviz şartmış, duydunuz mu erenler?
Bir millet bir haine baş eğecek öyle mi?
Böyle mi Hakk’tan yana, duruşunuz böyle mi?

Dile dîni dolayıp halkı sömüren kesim
Zorunuza mı gitti deştik diye olayı?
Oraya geliyor mu, duyuluyor mu sesim?
Bütün bu yazılanlar bir te ve’ den dolayı
Bırakın rol kesmeyi, maske giymekten cayın
Sizinkiler değil mi câniye diyen "sayın"?

Kesin şöyle deseydik giderdi hoşunuza
"Kâbe turu verelim beyimiz olsun hacı"
Destek vermiş olurduk zirveye koşunuza
Bizi de yapardınız bir ihtimal baş tacı
Bizler rakı verdik ya, siz bal şerbeti verin
Bir de hoca gönderin şöyle nefesi derin

Biz de dindarız lâkin reklama yok hiç gerek
Biliriz ki ibâdet Hakk’la kul arasında
Yani biz de rol kesip tesbih, takke mi verek
Şer atı mı koşturak iyinin harasında
Biz ki O’nu yürekte yaşarız, kullanmayız
"Ahiret" deyip dünya malına çullanmayız

Bir söz vardır dakkada bulur deli deliyi
Şurası mutlak herkes kendi gibi dost seçer
Kimileri toplanıp câhil eyler veliyi
Kimi doğrudan geçmez lâkin canından geçer
Bazısı gerçeklere kapatır gözlerini
Onar ki sözle gizler karanlık özlerini

Uzun lafın kısası şudur olayın aslı
Şimdi "sayın" demekte "görüşmeyiz" diyenler
Gazete, kitap derken başladı te ve faslı
Güneş yüzü görmesin hakkımızı yiyenler
Bize akız diyenler savunmakta karayı
Yazın şairler yazın, örtmeyin bu yarayı.

.