Bir yaz yağmuru gibiydi bana olan tutkun
buğusu gözlerimde büyüsü sözlerimde kalan
bakışının ritminden titrerdi bu gönül
derdinde deva bulduğum azat etme beni
eksik yanımsın yazılmamış şiirim olma
nefesinden ne ateşler yaktım
serinlik verirken bakışların
sen güneşi zindandakilere sat
gölgen yeter bana
avuç içi kadar toprağım olsaydı dünyanda
bir de gölgesine sığındığım ağaç
bana beni duyur sensiz kaldığımda
bana beni duyur masallar sustuğunda
bana kendi mazini anlat
rahat bırak geleceği
uyusun sırça köşkünde
bana benim olmayan birşey göster senden başka

bana senin olmayan birşey göster benden başka
çam sakısı çoban armağanı bıraktım
simsiyah bir hüzün
bir de ters akan nehir
seni sana rağmen terkederken
heybemde gam dolu
bir de ayın şavkında saklı yüzün
dokundum ya ruhuna o bana yeter
etten kemikten olmasan da...

Simsiyah