Keskin... İçli ...

teşekkür ederim

Sesimde tüneyen kuşları bir bir çözüyor buzdan ellerim ,, olacaktı N s

gidip tarihine baktım meraktan ;

''Ahmed'' adlı senin de çok tekmelediğin bir dökülüşümdü.
tarihi antolojide mevcut.

neyse.......... mın bab ı leyse

.

''Gardaş hallarımı aynı böyle yaz

rivayet sanılır belki

gül memeler değil dom dom kurşunu

paramparça ağzımdaki ''


kötü kokuların içinde yaşayan bazı canlılar vardır ya ağabey

bunlardan biri bize göre yabani domuzlardır

fakat bize göre kötü olan her neyse onların hem yaşam biçimi hem de

olmazsa olmaz bazı önemlere sahip misk u amberden ibarettir

Mesala bir anne bebeğinin altını temizlerken aldığı kokuyu asla tarif edemez

işte bu o annenin iz bırakma varlığını Ölüme karşı gösterdiği bir dirençle

kendisinden sonra da yaşamayı sürdürebilme Tesellisinden kaynaklıdır


sözcükler birbiriyle bazen selamlaşır çünkü benzer duyguları bizim dışımızda başka insanlarda yaşar bunu bir koku ile iz düşme şeklinde algılayabilirsek
aynı yılları ve çevreyi ve koşulları teneffüs eden bizlerin
birbirimizden etkilendiği beslendiği çoğalıp azaldığı ''biraradalığın''
hatta komün bir daire içinde çarpıştığının ayırdına varırız

sözcükle ver duygular tıpkı koku ve duygu ayırdlarının herkese göre değiştiği bir ortamı kaçınılmaz kılıyor söyleyebiliriz

seninle böyle bir ileti kurmak mesaj kutusu ve zehirli sözlerden daha anlamlı geliyor

eklediğin şiir ve sende yaptığı bazı çağrışımları anlıyabiliyorum :

mesela :

''sesime kuşlar konuyor'' D T

''sesimdeki kuşları '' bir bir çözüyor buzdan ellerim ... N S

''sesime tüneyen kuşlar'' Feyz Kariha


Ayrıca bizler bir cem i cevelandayız ki bunu sevelim yahut sevmeyelim

gidelim yahut yıkılıp kalalım ne farkeder...

Kimseler gittiğimizi farketmez bile mesela :)

Geçiyoruz böyle. kabul.


...

şey .. şey için şey işte
japonya kıyılarından ey''lemiştim

he gardaş he

gözyaşlarına tebessüm dahi ekleyebilenlere selam olsun :-) saygımla...

bana bunu yalnızca gözyaşlarım söyledi ve
ellerim en çok onları sevdi

''sen kaç yaşındaydın bize gelince'' de dediydim kendime

olsun gölümseyebilirsen gülümse

ağla ağlayabildiğin kadar insansın unutma"
demiştim bir şiirim geçmiş te bir yerlerde ancak artık omuzlar taş taşlar daha yumuşak, ben demedim onlar dedi

öyleyse ağlayabilirim yalnız tek bir omuz boşluğunda