Şikayetim sen’den ey zalim felek
Dur hele şöyle bir soluk alayım
Asla bir derdime olmadın elek
Dur hele şöyle bir soluk alayım

Tükettin ömrümü,kalmadı sağlık
Yıllardır kapımdan gitmedi çığlık
Sordum söylemedin nedir bu sığlık ?
Dur hele şöyle bir soluk alayım

Ne varsa getirip başıma yıktın
Liman’da ne varsa hepsini yaktın,
Ben ne dedi isem el gibi baktın
Dur hele şöyle bir soluk alayım

Hayatım karardı dünyam yıkıldı
Bir çıkar yol dedim pel pel bakıldı
Benimde haklarım vardı yakıldı
Dur hele şöyle bir soluk alayım

Tükendi gençliğim gelmez ki geri
Yavaşça tükendi gözümün feri
Yâr uğruna verdim gençliği ser’i
Dur hele şöyle bir soluk alayım

Bulamadım mutluluğun yolunu
Yardanım mahzun etmez kulunu
Bırak artık kesme benim yolumu,
Dur hele şöyle bir soluk alayım

Durak YİĞİT bir zamanlar yol idim
Böyle dar değildim epey bol idim
Nazlı yâr’in yakasında gül idim
Dur hele şöyle bir soluk alayım

Durak YİĞİT ((BATU_41))
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ