Aşk denilen bir düşle ardın sıra koşarken
Ne varlığımı taktın ne de yanmışlığımı
Bu emanet bedenin sabrı dolup taşarken
Sona erdiremedim sana kanmışlığımı
İlk sözümsün demiştim son sözüm de sen oldun
Benden gayrısına cömert her vakit zaman buldun

Ey benim yar saydığım dilimdeki tek hecem
Kınamasın kimseler iki cümle edecem
Neler gördüm öğrendim çok azını diyecem
İlk sözümsün demiştim son sözüm de sen oldun
Benden gayrısına cömert her vakit zaman buldun

Haydi, benim ki zaaf, diyelim büyük yanlış
Anlat yaptıklarını seninkisi nasıl iş
Nasıl bir oyundayım bu nasıl bir anlayış
İlk sözümsün demiştim son sözüm de sen oldun
Benden gayrısına cömert her vakit zaman buldun

Kime diyorum kime, bak ta kaşın eğilsin
Çok pişkinsin maşallah hiç oralı değilsin
Allahın bildiğini söyle kulu da bilsin
İlk sözümsün demiştim son sözüm de sen oldun
Benden gayrısına cömert her vakit zaman buldun

Yakamıyorum seni içimdeki yangınla
Gam yemiyecem ulan çekip gitsen denginle
Ben senin fakirinim senin işin zenginle
İlk sözümsün demiştim son sözümde sen oldun
Benden gayrısına cömert her vakit zaman buldun

Onca yıl saklımdaydın artık gereği yoktur
Boşa masuma yatma şerrin direği yoktur
Çılgınlıklarının, bir sonu durağı yoktur
İlk sözümsün demiştim son sözüm de sen oldun
Benden gayrısına cömert her vakit zaman buldun

Lafım yok gayri sana olduğun kadar uzak ol
Sanma ah ediyorum var git Allahından bul
Dilediğince yaşa bir köşede sefil öl
İlk sözümsün demiştim son sözüm de sen oldun
Benden gayrısına cömert her vakit zaman buldun
Bilal KARAMAN