Üç oda bir salon
Geniş rahat bir evdeyiz
Odaların birinde ben
Bir diğerinde hanım
Sabahtan akşama kadar
O dikiş diker
Ben şiir yazarım...
Benimki de iş mi canım?!


’Hah hah hah hay!’ güldü hanım;
’Herkesin bildiği iş
Kolay gelir kendine;
Öyle değil mi, al makası
Önce kesmeyi bi dene,
Ben de şiir yazamam!’
Eskileri söker dikerim de
Sökülmez dilimden bir kelime!


Ah ah, deme gitsin
İkisi de ince iştir
Önce ölçüp biçeceksin
Teyelliyeceksin kâğıda bir bir
Birinci prova, ikinci prova
Üçüncü prova, belki dört beş
Arada hiçbir fark yok
Şiirle terzilik aynı şey kardeş!


Otuzyedi yıllık dikiş makinası
Singer Yoknaz
İşliyor tıkır tıkır, nazlı nazlı
Geçen yılların hatırası,
Bir sökülür bir dikilir
An gelir sevinir insan
An gelir, dehşetle irkilir
Hayat; çift çizgili yol
Çifte dikiş, şerit gibi çekilir...




Şaban AKTAŞ
11.01.2013