Hasret ve özlemle bakıyorum
Geçmişde kalan
Çocukluğumun geçtiği döneme
Herkes gerçekti ,yalansız
Saf,pürupak yüreklerle
Muhteşemdi bizim nesil

Köyüne giderken mutlu olan
Şimdikiler gibi horlamayan
Eşeğin deptiği yerin
Acısına bile gülerken
Kaçarken o huysuz karabaştan
Kalkamazdık düştüğümüz yerden
Kıkırdardık memelerine dokununca
Depikden sakınarak
Sarıkızı sağarken
Köy kokardı bizim nesil

Okula giderken kara önlükle
Kemiğim babamındı
İdare ederdi öğretmenim
Etimle
Yaramazlık da bile çekilirken kulak
Mutluyduk
Topu tutan Ayşegül
Ve Cin Alim ile elele
Mutluydu bizim nesil

Sokaklarda çevirirken lastiği
Düşerdik,kalkardık,koşardık
Ütülünce ombalık misketi
Ütene kadar gurur yapar
Saatlerce ağlardık
Gururluydu bizim nesil

At pisliklerinden sekerek
Hacı muratı anadolu seyrederek
Hayal kuran
Korkuturdu bazen küheylan
Sırıtıp kişneyerek
Gezerdik çocukluk aşkıyla
Çocukça
Taşlı yollarda yürüyerek
Aşıktı bizim nesil

Akşamları iki saat sürerdi
TV yayını TRT de
Onunda yarısını mum yakarak
Elektrik keserdi
Saymaya başlardık hep
Bir,iki,üç…kaçda gelecek
Ama bazen hiç gelmezdi
Kesilirdi bizim nesil

Yılbaşı akşamı çıkacakmış
Onikiden sonra
Nesrin Topkapı
Çocuğuz ya merak da var
Yarı çıplak dansözü beklerken
Çok yorgun ve uyku da var
Meraklıydı bizim nesil

Kavgamız yumruktu bizim
Silahımız bilek
Ne silah bilirdik
Nede kahpelik
Cesurdu daima yürek
Delikanlıydı bizim nesil

Sözümüz senetti
Tapmadık asla paraya
Mertti dostlar
Bütün insanlar
Namert olanlar vardıysa da
Onları saymaya değmezdi
Çok gelirdi parmaklar
Dürüsttü bizim nesil

Biraz saftık
Biraz bön bakardık
Dostun dostu olur
Düşmanın kafasını kırardık
Neşeydik biz hüzündük
Yürekten güler,yürekli ağlardık
Çok güzeldik biz çoook
Biz
Adam gibi adamdık
Candı
Canandı
Adamdı bizim nesil