Bir güneş doğar doğudan
Ateşle ruhu yoğuran,
Bedenimi od’a sardı
Aşk ile beni doğuran?!


Doğdu mu hiç böyle biri
Yüreği evrenden iri
Aşk imiş âlemin feri
Göz ile gön’lü doyuran?!


Ay yüzünde nurdan ışık
Gül tenine tin sarmaşık
Güneş miyim ay’a âşık
Gül oldurup gül solduran?!


Sevda bu ateşle büyür
Gecenin koynunda uyur
Sinemi güneşe doyur
Batarken solumdan vuran!


Gül güneşim tanyerimsin
Göz nurum alın terimsin
Gülümsün seher yelimsin
Bülbülü figân dolduran!


Aşkla çile çekmesi zor
Sevip de ah etmesi zor
Aşkı dile dökmesi zor
Hasret şakıyıp kuduran!


Yaktı felek mum eyledi
Altın idim pul eyledi
Bir kötüye kul eyledi
Saçım başımı yolduran!


Sakın aşk yolundan şaşma
Nankör ile yola düşme
Cehennem odunda pişme
Savrum savrum kül olduran!


Aşk hem cennet hem cehennem
Bengi sudan içti de/dem
’Yasak Elma’ yedi Âdem;
Aşktı cennetten kovduran!


Zeh’riyle şehvet yılanı
Sarar dolanı dolanı
Cennetten bize kalanı
Aşktır kadehe dolduran!


Şaban AKTAŞ
09.01.2013