Karalıyor kalemim .aklımdan ve zikrimden geçen ne varsa..
yalan yanlış yaşanmış..
Bir kibrit ışıltısı aydınlatır yüzümü
görür gibi olmuşum .. kahve kahve bakan gözlerini o aydınlıkta ..
Ne yazsamda ne karalasam da faydısı yok ..
bu bir bilmece .. bilinesi yok

Turna kanadı ayrılık taşır her sabah gün doğarken
Hüzün düşer tül tül bu kışda adı AŞK ....kar yağarken
Gelme sen .. bu çay da gelmeyişine içilsin en demlisinden
Bir resim çizilsin en belirginsiz olanından.. buğulu camlara

Adına gül densin .. gülün ömrü azmış BIRAK
Adına can densin ... sela okunsun ...mezara konulsun
Gidersem bu sevdadan gelmeyişine inat ..
Leşime kargalar konsun ücra bir köşede ....cesedim koksun

Şimdi saat 02 gecenin tam ortası AYAZZZ
kesmiyor .demli çay,sarma tütün.yürekde SEN sancısı

Sabah olsada ayrı dert Olmasada .. gün doğacak yinede ..
kalabalık olacak sokaklar .. çocuklar koşacak
Ve ben yanlızığı tadacak dünün tekrarı aynısı .. gün ortasında .. yalan gibi
Koca kavağın yaprakları gibi.. salkım salkım dökülecek umutlar

Bi koşup sana gelmek vardı .. ya kollarını kaldırmazsan ..ya sarılmazsann
her gün ölürken .. bu günde ölmek çok koymaz ammaaa . yağmur düşer gözüme şimşek çakar gönlüme En derinden
EN İYİSİ GELMİYİM BEENNN ..’

ŞİİR: MUSTAFA DEMİREL