8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1003
Okunma
Unutulmuş bir kitaptık
Tozlu raflarda...
Yaprağı dökmüş
Bir güz ağacıydık
Hiç anılmayan...
Rüzgara armağan mı gittin
Yoksa bir feryatsız amana?
Oysa çığlıklarım vardı
Gölgen sinmiş
Her yaprakta.
Her orman ağaçlarında
Köklerim vardı
Hem sana
Hem de öz vatanıma.
Yasakları delmekle geçiyor
Ömrüm!
KELEPÇELER PASLANIYOR
Ah... Bir de yüreğim
Kanıyor
Yeşil otların yeşiliğine
Maviler ise bir
Uçurtmanın kanadında saklı
Duruyor...
...
Unutulmuş bir devinim;
Kıpırtısız özneler
Ama çoğu çok gölgeli!
Aradımda bulamadım
En koyu gölgeyi
Yani kendimi.
29-11-2007
Cevap Yaz