2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
932
Okunma
Bir türlü bitmeyen feryat bülbülde..
Özü bir goncanın hasreti imiş…
Gönülden gönüle namesi dilde
Gaye bir güzelin vuslatı imiş
İnsan oğlu hep peşinde yarışır
Gece gündüz birbirine karışır
Kaybedince küser,bulur barışır
Özlemi dünyanın serveti imiş
Kazanma sevdası gitmez hayalden,
Her mekanda söyler düşürmez dilden.
Kıymeti bilinir çıkınca elden,
Sağlık her insanın devleti imiş.
Herkes ağlayarak gelir bu hana,
İmtihan sırrıyla iner meydana,
Önünde iki yol verilir ona,
İman da nimetler nimeti imiş
Kul Hakkı’yı gören mecnun sanıyor,
Bilmez ki yaralı gönlü yanıyor
Her gelen sonunda geri dönüyor
Bu dünya insanın gurbeti imiş.