3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
789
Okunma
Ölüm, bir giysi yaşamda,
Toprak bir bedende ruhla giyilen.
Hayat, ateş dünyanın ocağında.
Nefes nefes dumanı tüten...
Yaşayanlar yaşıyor,
Ölümsüz sonsuzluğunda,
Varoluşun sırları bilimle savaşıyor.
Gerçeklerde yenilerek kayboluyor...
Isıtarak insanları evrenin güneşi.
Kalbinin ışığı uyandırıyor
Bir gecenin mutluluğunda,
Bir aşkın uykusunu...
Gün yeniden başlıyor,
Geçiyor gece aydınlıkla,
Karanlığın çizgisini.
Şafağın elleri ve ayakları,
İnsanın başını döndürüyor...
Dünya, insanın kucağında,
Rüzgarların ninnileriyle uyutuluyor.
Ölüm ise tüm canlıların başında,
Zamanla yaşam tacı takılıyor...
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz